Coronavoorspellingen #8 : superverspreiders worden de bête noire van de live-sector

SARS-CoV-2 blijkt een wispelturig beestje te zijn. Steeds meer onderzoek lijkt aan te geven dat deze ziekte zich heel onevenwichtig gedraagt. Soms lijkt het amper van mens op mens over te gaan, maar soms is het net heel besmettelijk. Dit is geen goed nieuws voor de live-sector.

Superverspreiders

Het wispelturige gedrag van het virus lijkt via superverspreiders en super-spreading events te gaan. De twee zijn niet helemaal hetzelfde. Het eerste is een besmet individu dat om nog onduidelijke redenen veel besmettelijker is dan andere mensen. Deze onevenwichtige verdeling van besmettelijkheid komt ook voor bij andere infectieziektes.

Super-spreading events zijn dan weer een specifiek soort bijeenkomst bijvoorbeeld met hoge bezoekersaantallen en beperkte ventilatie dat leidt tot het merendeel van de besmettingen. Of misschien is een super-spreading event altijd een combinatie van een heel besmettelijk persoon in een risico-omgeving?

Superverspreiding is een fenomeen met zware implicaties voor de nabije toekomst van de live-sector

Superverspreiding is een fenomeen met zware implicaties voor de nabije toekomst van de live-sector en we doen er dus goed aan om het voortschrijdend inzicht in dit aspect van de ziekte scherp in het oog te houden.

Als de theorie van de superverspreidende individuen klopt en we hen niet kunnen herkennen aan de deur van de concertzaal of het festival, dan zijn massa-bijeenkomsten immers onmogelijk tot er een vaccin is.

Besmettingshaarden

Recent onderzoek bracht meer dan 150 bekende besmettingshaarden voor SARS-CoV-2 in kaart een goot deze in een vrij toegankelijke en nog steeds groeiende databank. Een taartdiagram van die cijfers geeft boeiende inzichten.

  • 63,3% van de besmettingen in deze besmettingshaarden gebeurden in plekken waar mensen in grote groepen samenleefden: schepen (30,4%), slaapzalen van fabrieksarbeiders (18%), gevangenissen (8,4%) en rust- en verzorgingstehuizen (6,5%) bleken geweldig besmettelijk te zijn. Het lijkt hier te gaan om plaatsen waar vaste groepen voor lange tijd non-stop worden blootgesteld aan elkaar, iets wat virussen natuurlijk geweldig vinden.
  • Ook voedselverwerkende bedrijven (10,5%) blijken een opvallende risicofactor te vormen.
  • De overige besmettingshaarden zijn een gemengde groep. Onder ‘party’ vinden we ook de concertzalen terug. Illustere verhalen als dat van Kitzloch in het ski-oord Ischgl of de vier zalen in Osaka waar 80 mensen besmet geraakten tonen aan hoe snel een nieuw besmettingstreintje in gang gezet kan worden.

Goed nieuws en slecht nieuws

Het goede nieuws is : de allergrootste super-spreading events lijken beheersbaar te zijn. Je weet wie er allemaal op een schip zit, in de gevangenis zit, in een slaapzaal slaapt, etc.. en via uitgebreid testen kan je zo wellicht veel nieuwe brandhaarden isoleren.

Dat is veel minder het geval bij horeca, nightlife en concertzalen waar heel veel verschillende mensen binnenlopen en waar superverspreiding op korte tijd veel slachtoffers kan maken. Het aantal mensen beperken dat op hetzelfde moment in dit soort ruimtes aanwezig is, lijkt een strategie die we nog een lange tijd zullen moeten gaan inzetten.

Vanuit preventie maakt het immers een heel groot verschil of zo’n superverspreider binnenloopt in een cafeetje met 20 aanwezigen of in een concertzaal met 1500 bezoekers.